Poruszeni apelem misjonarzy zapraszamy do włączenia się w projekt budowy studni w Tanzanii. Życzę, aby jałmużna przekazywana potrzebującym była dla każdego Darczyńcy przede wszystkim okazją do spotkania Jezusa – wody życia.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Na początku chciałbym przekazać radosną wiadomość. Jeden z naszych Darczyńców zadeklarował, że chce znacząco pomóc w zakupie sprzętu (samochód + wiertnia) potrzebnego do wiercenia studni w Afryce. O takiej możliwości poinformowałem o. Adama Cytrynowskiego ze Zgromadzenia Misjonarzy Afryki, z którym zrealizowaliśmy już budowę jednej studni w Tanzanii. Ojciec Adam przyjął propozycję entuzjastycznie. Dzięki pieniądzom od wspomnianego Darczyńcy oraz kampanii informacyjnej w tygodniku „Niedziela” (zebraliśmy ponad 71 tys. zł) zakupimy używaną ciężarówkę z wiertnią. Dzięki temu koszt budowy studni w Tanzanii obniży się z 65 000 zł do 25 000 zł.
Dotychczas przekazaliśmy misjonarzom w Czadzie pieniądze na 152 studnie głębinowe. Każda z nich dostarcza wodę dla średnio 300 osób. Dzięki temu ponad 45 000 osób uzyskało dostęp do czystej wody! Nie przerywamy projektu budowy studni w Czadzie, chociażby dlatego, że polscy misjonarze, z którymi współpracujemy, są przenoszeni przez swoich biskupów na nowe parafie. W takim przypadku proces wiercenia studni zaczyna się niejako „od nowa”.
Rozeznaliśmy równocześnie, że Pan Bóg zaprasza nas do podjęcia kolejnej, jeszcze trudniejszej misji, jaką jest budowa studni w Tanzanii. Chociaż Tanzania jest krajem bogatszym od Czadu, co wyraża się na przykład tym, że w miastach woda jest dostarczana do domów wodociągami, to jednak na wioskach sytuacja jest równie dramatyczna jak w Czadzie. Biedni rolnicy czerpią wodę z powierzchniowych zbiorników, w których jest ona zanieczyszczona i niebezpieczna dla ich zdrowia i życia.
Ciekawą historię, która pokazuje w jaki sposób zmienia się życie ludzi mających dostęp do czystej wody głębinowej, opowiedziała mi siostra Cecylia Bachalska ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Królowej Afryki. Siostra misję w Tanzanii rozpoczynała od pracy w przychodni zdrowia (z wykształcenia jest pielęgniarką) w miejscowości Mwanga, zamieszkałej przez plemię Barabaiq. Pod koniec pory suchej, kiedy dostępność wody drastycznie spadała, s. Cecylia zauważyła, że w przychodni rośnie liczba ludzi ze schorzeniami skóry. Siostry robiły dla chorych wszystko, co było w ich możliwości, tzn. podawały chorym antybiotyki. Po pewnym czasie zrodziła się w nich refleksja: „Dajemy im leki, a oni nie mają dostępu do czystej wody i nie mogą się myć. Leczymy objawy, a nie rozwiązujemy przyczyny”.
Warto też wiedzieć, że kobiety z plemienia Barabaiq szyją sobie sukienki z krowiej skóry. W tych sukienkach, na plecach noszą dzieci. Maluchy, które nie są myte przynajmniej raz dziennie, a przebywają w takim środowisku, często zapadały na poważne choroby skóry. Siostry zakonne zwróciły się więc o pomoc do organizacji dobroczynnej z Finlandii z prośbą o sfinansowanie studni. Po jej wybudowaniu stan zdrowia mieszkańców Mwanga wyraźnie się poprawił. „Ludzie zaczęli przychodzić w czystych ubraniach do lecznicy, a liczba chorych dermatologicznie kilkukrotnie spadła” – zaświadcza s. Cecylia. Polska misjonarka swoją opowieść zakończyła jeszcze poruszającym wspomnieniem: „Nigdy nie zapomnę widoku kilkuletniego, spragnionego chłopca, który puszką czerpał wodę z kałuży i ją pił. Chwilę wcześniej przez tą samą kałużę przechodziło stado bydła…”.
Poruszeni apelem misjonarzy zapraszamy do włączenia się w projekt budowy studni w Tanzanii. W Ewangelii św. Jana czytamy o spotkaniu Pana Jezusa z Samarytanką (J 4, 5-42). Jezus zwraca się do kobiety „Daj mi pić!”. Ona przedstawia Mu swoje obiekcje i tłumaczy, dlaczego nie powinna spełnić jego życzenia. Jezus jednak rozmawia z nią w taki sposób, że kobieta kończy dialog zdaniem: „Panie, daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać”. Życzę, aby jałmużna przekazywana potrzebującym była dla każdego Darczyńcy przede wszystkim okazją do spotkania Jezusa – wody życia.
ks. Piotr Chmielecki SCJ
Zastępca Sekretarza
Misji Zagranicznych
Księży Sercanów