Wyjazd był słodki, bo czyż nie cudownie jest zrzucić kurtki i swetry w środku zimy i rozkoszować się słońcem i latem? Ale to były tylko dodatki do tego, co było prawdziwą esencją wyjazdu – naszego pobytu w domu dla dziewcząt w Cochabambie.

Zaczęło się od wzruszenia, bo wymęczeni długą podróżą zostaliśmy przywitani niezwykle serdecznie. Przyjechaliśmy wcześnie rano, czyli przed wyjściem dziewczynek do szkoły i cała ich gromada powitała nas flagami – boliwijską i polską, biało-czerwonymi kwiatami, piosenką i mnóstwem uścisków. Byliśmy ogromnie wzruszeni. Serca zostały skradzione natychmiast. Następne dni tylko pogłębiały te tworzące się serdeczne więzi.

Dziewczynki chętnie spędzały czas z nami, a my z nimi. W domu żyje około 60 dziewcząt, 20 dziewczynek wczesnoszkolnych, 20 ze szkoły średniej i około 20 studentek. Dom, tak – dom, nie ośrodek, bo czuć w nim serdeczność i rodzinna atmosferę na każdym kroku – działa jak w przysłowiowym zegarku. Dziewczynki są wspaniale zorganizowane i dzielą między siebie obowiązki sprzątania, gotowania, doglądania siebie nawzajem w przygotowaniach do szkoły (lekcje, czesanie, ubieranie). (...)

Przeczytaj całą relację z wyjazdu rodziców adopcyjnych do Cochabamby w Boliwii.